ในที่สุด
ต้าร์ก็ผ่านพ้นช่วงที่หักเหของชีวิตมาได้ ด้วยกำลังใจจากคนรอบตัว เวลาที่ต้าร์รู้สึกทุกข์ใจขึ้นมา
สิ่งแรกที่เขานึกถึงก็คือ ครอบครัวอันเป็นที่รักของเขานั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นพ่อ
แม่ หรือว่าพี่สาวของต้าร์ ทุกคนล้วนเป็นกำลังใจที่ดีให้กับต้าร์เสมอมา
และทุกครั้งที่ต้าร์ได้รับรางวัลต่าง ๆ เค้ามักจะนึกถึงรอยยิ้มของคนทางบ้านที่มีให้
มันคือความสุขที่ต้าร์ได้มอบให้กับครอบครัวของเขาเอง
ในภาคการเรียนที่สอง นี้ ต้าร์ได้ทำการลดรายวิชาตามแผนออกไปหนึ่งวิชา
ตามคำแนะนำของรุ่นพี่ชมรม ที่เห็นพ้องต้องกันว่า ควรทำเกรดให้เกิน
2.00 เสียก่อน แล้วค่อยลงตามแผนการเรียน ไม่อย่างนั้นอาจจะอยู่แบบบัวปริ่มน้ำ
ต้าร์ใช้ชีวิตในการเรียนแต่ละวันตามปกติ โดยเฉพาะในรายวิชาแคลคูลัส
ต้าร์ดูตั้งใจเรียนเป็นพิเศษ เพราะต้องการแก้เกรดให้ผ่านนั่นเอง ถึงแม้ว่าต้าร์จะเรยนอีกครั้ง
แต่เขาก็ยังมีหนึ่งกับเอฟที่กลับมาลงทะเบียนเรียนเป็นเพื่อน ต้าร์รู้สึกว่าเทอมนี้จะเข้าใจมากกว่าเทอมที่แล้ว
อาจจะเป็นเพราะความตั้งใจที่มากขึ้นและห้องเรียนที่มีขนาดเล็กลง ทำให้มีสมาธิในการเรียนมาขึ้นอีกด้วย
จนใกล้ถึงวันสอบกลางภาค ต้าร์ก็ยังขะมักขะเม้นอ่านหนังสืออย่างต่อเนื่อง
เพราไม่อยากให้คนเบื้องหลังต้องมาเป็นห่วงอีก ต้าร์ได้ทำการจัดติวให้เพื่อน
ๆ ก่อนวันสอบ เพื่อเป็นการทบทวนไปในตัว ซึ่งการสอบในครั้งนี้ ต้าร์รู้สึกมั่นใจมากกว่าเทอมก่อนเพราะเค้าได้เตรียมตัวมาอย่างดี
ปิ๊ก นายพอเข้าใจแล้วใช่ป่ะ ว่าเราหาค่าคงที่ k ตัวนี้มาได้ยังไงน่ะ
ต้าร์ถามเพื่อนในกลุ่มที่มานั่งติวด้วยกัน
อืม
พอเข้าใจล่ะ แต่ว่าอีกข้อที่ให้พิสูจน์น่ะ ยังทำไม่ได้เลย
ปิ๊กตอบ
ไหนขอดูหน่อยซิ
อืม...ข้อนี้เรายังไม่ได้ทำ งั้นลองทำดูก่อนละกันนะ
ต้าร์พูดพลางคว้าปากกากับกระดาษมาขีด ๆ เขียน ๆ เพื่อหาคำตอบให้กับเพื่อน
ๆ ดู จนเวลาใกล้ถึงเที่ยงคืน ต้าร์จึงขอตัวไปนอน เพราะรุ่งเช้าจะได้มีสมาธิไปสอบ
และจะได้ไม่ฟุ้งซ่านเหมือนคราวก่อน
วันรุ่งขึ้น
ต้าร์เดินทางมาถึงหน้าห้องสอบก่อนเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง เพื่อจะได้เตรียมตัวเข้าห้องสอบ
พอต้าร์มาถึงก็เจอเพื่อน ๆ กลุ่มที่นั่งติวด้วยกัน มาถึงก่อนแล้ว ต้าร์จึงเข้ามาทบทวนอีกครั้ง
เมื่อถึงเวลาทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าห้องสอบของตนเอง
และสิ่งที่ต้าร์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น นั่นก็คือไม่มีชื่อของต้าร์ปรากฎอยู่ในบัญชีรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ
ต้าร์เริ่มกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขาอีกครั้ง และเมื่อตรวจสอบดูรายชื่ออีกครั้ง
ตามรหัสนักศึกษา ก็ไม่เจอชื่อของตนเอง ต้าร์จึงเดินไปปรึกษาเจ้าหน้าที่คุมสอบประจำรายวิชาแคลคูลัส
1
ขอโทษครับ
พอดีรายชื่อผมตกหล่นในรายวิชานี้น่ะครับ ต้าร์บอกกับเจ้าหน้าที่
เหรอคะ แล้วเราสอบวิชานี้หรือเปล่า เจ้าหน้าที่คุมสอบถามต้าร์
ใช่ครับ แคลคูลัส1 แต่ไม่มีชื่อในห้องสอบครับ
ต้าร์บอกกับเจ้าหน้าที่
งั้นเราลองไปสอบถามที่ฝ่ายทะเบียนดูนะ ถ้ารายชื่อตกหล่นจริงก็มาสอบที่ห้องนี้ละกันนะคะ
เจ้าหน้าที่แนะนำต้าร์
ครับ
ขอบคุณครับ
ต้าร์กล่าวขอบคุณ
พลางรีบไปติดต่อเจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียน
สวัสดีครับ
พอดีผมไม่มีชื่อสอบในรายวิชาแคลคูลัสน่ะครับ ไม่ทราบว่ารายชื่อของผมตกหล่นหรือเปล่าครับ
ต้าร์ถามเจ้าหน้าที่ด้วยความสงสัย
เดี๋ยวพี่ตรวจดูให้นะคะ
...อืมไม่มีรายชื่อน่ะค่ะ
เจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนบอกต้าร์หลังจากเช็ครายชื่อดูจากระบบ
จริงเหรอครับ
พอดีว่าเทอมที่แล้วผมได้ F มา แต่ผมลงทะเบียนแคลคูลัส 2 ไปโดยที่ตอนนั้นยังไม่ทราบเกรดของตัวเองน่ะครับ
พอเกรดออก เค้าก็บอกว่าทางฝ่ายทะเบียนจะลดรายวิชานั้นให้อัตโนมัติ
ซึ่งผมเข้าใจว่าจะทำการเพิ่มตัวที่ติดเอฟให้อัตโนมัติด้วย ก็เลยไปเรียน
โดยไม่ได้มาตรวจสอบอีกทีว่าเป็นยังไง
ต้าร์อธิบายเหตุการณ์ให้กับเจ้าหน้าที่ฟัง
จริง
ๆ แล้ว เราต้องมาทำการลงทะเบียนก่อน ถึงจะมีสิทธิ์สอบได้นะคะ งั้นเดี๋ยวเราลองไปติดต่อห้องนี้ดูนะ
ว่าจะทำยังไงได้บ้าง
เจ้าหน้าที่แนะนำให้ต้าร์ไปหาเจ้าหน้าที่อีกคนที่ห้องตรงกันข้าม
ขอบคุณมากครับ
ต้าร์รู้สึกกระวนกระวายใจมาก เมื่อเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น
เมื่อต้าร์ไปถามเจ้าหน้าที่ในห้องฝั่งตรงข้าม เรื่องการสอบและการลงทะเบียนย้อนหลัง
ต้าร์ก็ได้รับคำตอบว่า ต้องไปเรียนในภาคการศึกษาถัดไป เพราะในเทอมนี้ไม่ทันแล้ว
เพราะมีการสอบไปแล้วด้วย ทำให้ต้าร์ถึงกับอึ้งในสิ่งที่ตนเองเป็นอยู่
นอกจากจะไม่ได้สอบแล้วต้าร์ยังรู้ตัวอีกว่า หนทางข้างหน้าของเขาไม่ใช่
4 ปี เหมือนคนอื่นเสียแล้ว ต้าร์รู้สึกเบลอกับชีวิตตัวเอง ทำอะไรไม่ถูก
อยากจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก ต้าร์คิดมาก จนต้องไปนั่งพักสติอารมณ์อยู่หน้าห้อง
1500 เพียงคนเดียว
ต้าร์คิดถึงแม่มาก กลัวว่าถ้าทางบ้านรู้ข่าวนี้ คงต้องเสียใจและผิดหวังมาก
ต้าร์ได้แต่พร่ำกับตัวเองอยู่ในใจ และเขียนระบายความในใจต่าง ๆ นานา
ลงบนกระดาษที่เขามีอยู่ในมือ เหมือนตัวเองทำผิดมหาศาล อาจจะเป็นแพราะต้าร์คิดว่า
ทางบ้านคาดหวังกับเขามาก และต้าร์ก็ไม่อยากให้ทางบ้านรู้สึกผิดหวังในตัวเขา
เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ต้าร์จึงรู้สึกเสียใจมาก เขานั่งซึมอยู่สักพัก
พอเริ่มมีสติ ต้าร์จึงนั่งรถเมล์กลับหอพัก เพื่อกลับไปเริ่มต้นกับชีวิตของตัวเองใหม่อีกครั้ง
เมื่อต้าร์เข้ามาถึงห้องของตัวเอง
ถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาเป็นสาย เหมือนคนหมดสิ้นแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากพบใครในตอนนี้ น้ำตาเจ้ากรรมมันก็ไม่ยอมหยุดไหล
ต้าร์นอนร้องไห้อยู่บนเตียงของตนเองจนเพื่อน ๆ กลับมาจากสอบ โทรหาต้าร์แต่ไม่มีคนรับสาย
ห้องก็ล็อก บรรดาเพื่อน ๆ จึงแยกย้ายกันไปพักผ่อน และเตรียมอ่านหนังสือทบทวนในวิชาถัดไป
ช่วงบ่าย นัยกลับมาจากทานมื้อเที่ยง พอถึงห้องก็ต้องตกใจกับสถาพของต้าร์ที่เห็นอยู่เบื้องหน้า
ต้าร์นอนร้องไห้จนไม่มีน้ำตา นัยรีบวิ่งเข้ามาดูและถามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
จนทราบว่าต้าร์ไม่ได้สอบ เพราะเกิดการเข้าใจผิดเรื่องการลงทะเบียนเรียน
ต้าร์ได้แต่ปลอบและบอกให้ต้าร์อ่านในวิชาถัดไปก่อนดีกว่า สอบเสร็จทุกวิชาค่อยมาหาวิธีแก้ปัญหากันอีกทีว่าจะทำอย่างไร
พอช่วงหัวค่ำ ข่าวของต้าร์เริ่มแพร่สะพัดไปในกลุ่มของเพื่อน ๆ ต่างก็รีบมาให้กำลังใจต้าร์ถึงเตียงนอนเลยทีเดียว
ต้าร์เหมือนคนกำลังป่วยหนัก แต่ก็คงไม่ต่างอะไรมาก เพราะดูแล้วก็คงป่วยทางใจมากกว่า
ทุกคนต่างช่วยกันปลอบต้าร์ว่าไม่ต้องคิดมาก ทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ
รุ่งเช้า สองหนุ่มตื่นขึ้นมา แต่ยังไม่ลุกจากที่นอนของตัวเอง ต้าร์ยังดูไม่ค่อยสดใสมากนัก
อย่าคิดมากน่า
อ่านวิชาถัดไปก่อนดีกว่านะ เดี๋ยวค่อยมาหาทางแก้ปัญหาทีหลัง เดี๋ยววิชาอื่นจะคะแนนน้อยเอานะ
นัยปลอบต้าร์ พร้อมกับชวนต้าร์ให้อ่านหนังสือในวิชาถัดไป
อือ ได้ ๆ
ต้าร์พยักหน้าตอบรับเบา ๆ พลางค้นหนังสือและเล็กเชอร์วิชาฟิสิกส์ขึ้นมาอ่าน
ต้าร์เริ่มมีอาการดีขึ้นบ้าง หลังจากที่ได้ทำกิจกรรมอื่น ๆ เพื่อลืมเรื่องการสอบแคลคูลัสไปก่อนชั่วคราว
จนการสอบกลางภาคเสร็จสิ้นขึ้น ก็ยังคงไม่มีวี่แววว่าจะแก้ปัญหาของตนเองได้
ช่วงค่ำ หนุ่ม เพื่อนชาวเหนือที่ได้อยู่หอเดียวกัน ลงมานั่งเล่นที่ห้องของต้าร์กับนัย
และนำความคืบหน้าเกี่ยวกับการสอบย้อนหลังมาบอกให้ต้าร์ได้รู้ โดยมีมีเปรม
เพื่อนสาวชาวเหนือ เล่าให้ฟังอีกที พอต้าร์ได้ยินดังนั้น ต้าร์จึงโทรไปคุยกับเปรมเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันที
จนได้เรื่องว่า ต้องไปทำเรื่องร้องขอและขอคุยกับอาจารย์ประจำวิชา ต้าร์เหมือนได้พบเจอทางสว่างสำหรับตัวเอง
จึงได้บอกกับเปรมและหนุ่มว่า ถ้าสามารถสอบได้จะพาไปเลี้ยงข้าวเพื่อเป็นการขอบคุณ
รุ่งเช้า เปรมก็ได้มารับต้าร์ตามนัด เพื่อไปส่งต้าร์ทำเรื่องร้องขอ
ทำการสอบย้อนหลัง เมื่อเข้าไปพบกับอาจารย์ประภาศรี ซึ่งเป็นอาจารย์ประจำวิชาและหัวหน้าสาขาวิชาอีกด้วย
ต้าร์ต้องตะลึงกับคำพูดที่ต้าร์ได้ยินจากอาจารย์ เพราะเหมือนอาจารย์รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับต้าร์
ทุกอย่างมันง่ายจนต้าร์ไม่คิดว่าจะมีแบบนี้เกิดขึ้น อาจารย์ให้ตาร์รีบไปทำเรื่องร้องขอเพื่อสอบย้อนหลัง
มายื่นให้เร็วที่สุด ส่วนวันสอบจะนัดอีกที เพราะมีอีกหลายคนที่ยังไม่ได้สอบเหมือนกัน
ต้าร์ออกมาจากห้องของอาจารย์ประภาศรี
ด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ความสุขกลับมาเยือนชีวิตของต้าร์อีกครั้ง
ต้าร์เริ่มดำเนินการตามที่อาจารย์แนะนำ จนกระทั่งได้รับการอนุมัติ
และนัดวันสอบนอกรอบขึ้น ต้าร์เข้าสอบด้วยความมั่นใจ ถึงแม้ว่าข้อสอบจะยากขึ้นกว่าเดิม
แต่ต้าร์ก็ตั้งใจว่าจะทำให้ดีที่สุด สมกับที่ได้รับโอกาสนี้มา ข้อสอบที่ต้าร์ทำการสอบนั้นเป็นแบบอัตนัย
เขียนคำตอบลงบนกระดาษ 24 ข้อใหญ่ แต่ละข้อก็มีข้อย่อยลงไปอีก ส่วนใหญ่ข้อสอบจะเป็นการพิสูจน์ที่มา
และแสดงวิธีตรวจคำตอบ ต้าร์ทำไปมากกว่าครึ่ง และมั่นใจว่าน่าจะผ่านการสอบกลางภาคในครั้งนี้
หลังจากออกห้องสอบ
ต้าร์โทรเรียกเปรม เพื่อนชาวเหนือที่คอยให้กำลังใจและให้คำแนะนำตลอดช่วงการยื่นเรื่องร้องขอ
เพื่อทำการสอบย้อนหลัง ต้าร์ได้นัดเปรมให้ชวนกุ้งและเน ไปกินข้าวด้วยกัน
ส่วนต้าร์จะชวนหนุ่มไปด้วย ต้าร์พาเพื่อน ๆ ไปฉลองหลังการสอบเพื่อเป็นการขอบคุณที่ช่วยหาทางออกให้จนสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี